Schaarse ruimte
Steeds meer mensen willen in grote steden vertoeven en er ook wonen. Dit heeft tot logisch gevolg dat woningen in de stad steeds schaarser worden én dat de prijzen voor vastgoed de pan uit swingen.In grootsteden zoals Parijs en New York is sinds enkele jaren een nieuwe trend waar te nemen: micro-wonen.
Flexibel en klein
Micro-wonen, ook wel ‘tiny housing’ of ‘mini-appartementen’ genoemd, betekent simpelweg dat kleine flexibele wooneenheden worden ingericht waarvan de oppervlakte varieert tussen 10m² en 25m². In een micro-appartement krijgt elk meubel dan ook verschillende functies en wordt geen enkele vrije ruimte onbenut gelaten.Uiteraard moet het feit dat er ruimte wordt opgegeven in een micro-woning mee in overweging worden genomen, maar verder zijn er heel wat voordelen verbonden aan deze vorm van wonen:
- Er zijn veel minder bouwmaterialen voor nodig
- Verwarming, koeling en verlichting vereisen veel minder energie. Dit heeft o.a. tot gevolg dat er slechts een kleine hoeveelheid zonnepanelen nodig zullen zijn om de woning energieonafhankelijk te maken.
- Goedkoper in : aankoop, huurprijs, verzekering, belastingen etc.
België ?
Ook in Belgische steden zoals Brussel en Antwerpen zien we dat de koop- en huurprijzen fors zijn gestegen als gevolg van de grote interesse. De vraag naar de komst van tiny-houses in België dringt zich dan ook op.
In Nederland lijkt men in ieder geval enthousiast over het idee van micro-appartementen en zijn er reeds initiatieven opgestart om dergelijke projecten van de grond te laten gaan.
Wetgevend kader
Vooraleer er micro-woningen gebouwd kunnen worden in onze steden dient uiteraard nagegaan te worden of dit past binnen de Belgische wetgeving.
De Vlaamse Wooncode, meer bepaald het technisch verslag van het onderzoek van de kwaliteit van woningen, bepaalt de toegestane bezettingsgraad voor elke woongelegenheid.
Hieruit blijkt dat er minimaal 18m² woonoppervlakte beschikbaar moet zijn voor één persoon. Wanneer men met 2 personen wil samenwonen is dat minimum 27m².
Wij gingen tevens de lokale regelgeving voor u na in Antwerpen, Brussel en Gent.
De stad Antwerpen verplicht een minimale netto woonoppervlakte van 35m2 voor een woongelegenheid.
Wat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreft bepaalt de Gewestelijke Stedenbouwkundige verordening dat een studio minimaal 22m2 moet bedragen. In dat geval mogen de bewoonbare lokalen niet van elkaar gescheiden zijn. Wanneer dit een appartement of eengezinswoning is dient de minimale netto vloeroppervlakte 42m2 te bedragen.
De stad Gent schrijft dan weer voor dat een studio minimaal 30m2 moet zijn en een appartement 39m2.
De lokale besturen bepalen in deze reglementen niet met hoeveel personen er dan in geleefd mag worden. Vanzelfsprekend zal hier ook rekening moeten worden gehouden met de toegestane bezettingsgraad van de Vlaamse Wooncode. Wanneer een woning te druk bezet is, zal dit zelfs kunnen leiden tot een onbewoonbaarheids- of ongeschikt verklaring van de woning.
Besluit
Ondanks de grote voordelen op ecologisch vlak lijkt ons land nog niet klaar te zijn voor de invoering van micro-woningen. Hiervoor zal in eerste instantie het wettelijk kader gewijzigd moeten worden.